This is Africa....

Ik ben nu precies een week in Tanzania. Afgelopen week was het vooral veel kennis maken met de mensen en de verschillende projecten. Het weeshuis waar ik verblijf heeft iets weg van een klooster en alles is er ontzettend gestructureerd. Om half 8 wordt er met de staf gebeden en daarna gaan we ontbijten. De staf ontbijt echter niet samen met ons, de vrijwilligers. Na het bidden volgt de lunch wat hier bestaat uit zelfgemaakt brood. Om negen uur beginnen we met de ochtendtaken en om 1 uur 's middags is het lunch. Om twee uur starten we met de middagtaken en om 7 uur is het avondeten na het bidden. Voordat de meisjes uit het weeshuis naar bed gaan wordt er weer gebeden. Aangezien ik niet zo van structuur houd, vindt ik dit wel wennen.

Aan de andere kant is het hier in Tanzania weer super ongestructureerd. Als we met de bus naar Iringa willen, moeten we aan de kant van de weg wachte op de Dala Dala. Soms moet je hier 10 minuten wachten maar dat kan ook makkelijk 2 uur zijn.

Dinsdag ben ik voor het eerst in Iringa geweest samen met Tamari. Tamari is opgegroeid in het weeshuis waar ik verblijf en inmiddels werkt ze voor het IOP. Alles is hier zo goedkoop, maar de kleren en dergelijke lijken mij niet nieuw maar tweedehands. De winkels lijken op een soort van oud fietsenschuurtje en voor hier is dat soort van luxe, want de winkels zoals wij die kennen zie je hier nergens. Helaas heb ik nog weinig foto's gemaakt want het wordt hier niet echt gewaardeerd als je foto's maak van de winkels of mensen.

Woensdag ben ik begonnen op de Preschool. In Iringa heb ik drie wandposters gekocht met Engelse woorden erop. De ene poster was met het alfabet en bij elke letter een woord, de tweede was met kleuren en vormen en de derde met de cijfers 1 t/m 100. De kinderen van de klas waar ik hielp waren allemaal 4 of 5 jaar maar ze leren hier al veel Engels. Ik verbaasde me over het goede niveau van onderwijs en de lerares vertelde me dat dit de enige school is waar het zo goed is, en dat dit allemaal dankzij het IOP is. Het is ontzetted leuk om te helpen op de Preschool en na twee dagen wisten de kinderen alle kleuren al op te noemen in het Engels. De kinderen van deze Preschool worden The New Ones genoemd omdat men er vanuit gaat dat zij het veel beter zullen krijgen dan de generaties voor het vanwege de vooruitgang in het onderwijs.

De Preschool is er alleen 's ochtends en vanuit het IOP wordt er ook verwacht dat je aan andere projecten meedoet zoals het verven van scholen, helpen in de tuin e.d. Dit was in Nederland echter niet gecommuniceerd. 's Middags help ik dus in de tuin of help ik met verven van de scholen die ze aan het bouwen zijn/ gebouwd hebben.

Ik vind het mooi om te zien hoe de projecten hier bijdragen aan een betere toekomst voor de kinderen. Ik zie hier dat het allemaal echt helpt en daar wordt ik blij van.

In tegenstelling tot Nederland regent het hier volop sinds dat ik hier ben. Ik heb maar 1 dag gehad dat het niet regende en toen ben ik ontzettend verbrand haha. In Ilula is niet heel veel te doen dus in het weeshuis brengen we de tijd door door te kaarten of andere spelletjes te doen. Door de weeks kunnen we niet naar Iringa want het is een uur rijden met de Dala Dala en de laatste Dala Dala terug gaat ongeveer om 16:30 uur. Maar ook is dat niet zeker.... Want ja, This is Africa....